Dag 80 Naar Astorga ....29 km.... totaal..... 2087 km.
De refugio van gisteren was nog niet voor de helft gevuld. Er waren 70 plaatsen en slechts 18 pelgrims. Gisteravond nog een poosje heerlijk in de tuin gezeten in het zonnetje nadat ik de was had opgehangen.
Op mijn mouwloze shirt wat aan de lijn hing staat een print van California. Een grote zwarte Amerikaan die samen met zijn eveneens zwarte vrouw ook bij mij in de refugio sliep, vroeg of ik daar vandaan kwam.
Nu, zij wel. Zij waren op 2 juli uit St.Jean.P.d.P. vertrokken. en hoopten voor de 15 e aan te komen want de 16 e vlogen ze weer naar huis. Zij hadden ook Jan uit Winterswijk ontmoet en vroegen mij waarom ALLE Nederlanders vanuit hun woonplaats startten.
Vanochtend toen ik mijn spullen uit het slaapvertrek haalde om anderen zo min mogelijk te storen, zaten zij al te ontbijten en vroegen of ik ook nog brood wilde. Vooruit maar, dacht ik. Boter en jam heb ikzelf, dan hebben we dat maar gehad. Zij liepen de Camino voor de 3e keer. Na het ontbijt ben ik om 6.30u. vertrokken.
Vrijwel in het begin heb ik kennelijk een aanwijzing gemist want ik liep niet langs de N120 maar de 422. Een tegemoet komende bestelauto ging op de vluchtstrook rijden en kwam recht op mij af en stopte 10 mtr. voor mij.
Ze zei dat ik op de verkeerde weg liep en wilde dat ik naast haar kwam zitten, dan zou ze mij op de juiste weg brengen. Ik had echter al op mijn navigatie gezien dat ik er zo ook komen kon, met nauwelijks meer kms.
Dus ik heb haar vriendelijk bedankt en mijn weg vervolgd. Ik kom te lopen op een ventweg naast de autoweg met een enorme eindeloze vlakte met een wijds uitzicht en maak er wat foto's van. Later loop ik 5 km. door eindeloze velden over een soort karrenspoor. Ook hier maak ik enkele foto's.
Eigenlijk vind ik het hier wel een beetje eng, want hier komt geen mens. De gehele route heb ik ook geen mens gezien totdat ik over de berg kwam en Astorga ineens tevoorschijn komt. Hier maak ik een foto van.
De hele route heb ik niet gerust en ben eigenlijk flink doorgelopen om zo snel mogelijk weer in de bewoonde wereld te komen.. Daar ergens moet ook een nieuwe gesp voor mijn rugzak liggen.
In Astorga is het hele centrum afgezet en er is een enorme wekelijkse markt gaande. Ik kan aanvankelijk de gemeentelijke refugio (waar mijn gesp moet liggen) niet vinden. Maar na een aantal malen vragen, kom ik er toch. Er staat een man op een fiets voor de refugio en vraagt aan mij of ik een foto van hem wil maken met het standbeeld erbij. Dat doe ik en vraag dan of hij dat van mij ook wil doen. Dan vraagt hij waar ik vertrokken ben. Dan zegt hij: “Dan kunnen wij net zo goed Nederlands praten”.
Hij kwam uit Roermond en was eind mei vertrokken. Na het inschrijven in de refugio blijkt inderdaad mijn nieuwe gesp hier te liggen. Ik probeer gelijk om hem te verwisselen. Dat lukt. Gelukkig. Van dat probleem zijn we ook weer verlost. Als ik in de refugio ben, komen hier ook Paul( de Deen) en Kees (uit Mijdrecht)binnen wandelen.
Ik ga gelijk daarna terug naar het centrum om mijn lunch en ontbijt inkopen te doen en daarna ga ik lunchen op het terras waar ik een prachtig uitzicht heb over de berg waar ik vanochtend over ben gekomen en waarvandaan ik de foto van de stad heb gemaakt. 
Het is een prachtige refugio met schitterend terras, keuken koelkast magnetron maar geen eten ook geen ontbijt.
Morgenochtend wil ik graag vroeg op pad. Het wordt een zware dag ( categorie 2 schoenen)naar Foncebadon een etappe van 27 km. waarbij ik moet klimmen naar 1400 mtr. hoogte. Astorga ligt op 880 mtr. hoog. Dat scheelt ruim 500 mtr. Ik zal Els en Kees hard nodig hebben. Ze zijn in elk geval goed uitgerust want ze hebben een aantal dagen in mijn rugzak gezeten.
Ik verwacht als je weer veilig thuis bent ,dat je het lopen gaat missen,en mogelijk overweegt om hem nog is te lopen...........zet hem op,en nog veel wandel plezier de laatste dagen..............gr uit Den Bosch
Vorig jaar op vakantie in de Vogezen in Münster zagen wij ook al zoveel nesten met ooievaars op gebouwen. Een prachtig gezicht!
Ik geniet nog steeds van je bijzondere verhalen en belevenissen èn mooie foto's.
Ik ben blij dat het nu zo goed gaat. Geniet van de laatste loodjes.. Heel veel succes.
Groetjes, Daniëlle
Morgen veel succes. Zal een zware dag worden. Probeer aanspraak te houden met Els en Kees nu je ze bij de hand hebt. Laat ze na een aantal rustdagen ook maar weer eens wat doen. Als morgen het wegdek vergelijkbaar is met vandaag zullen je maatjes niet zover kunnen wegzakken zoals in Frankrijk, in de stromende regen, wel eens is gebeurd. Zijn toch ook mooie herinneringen? Maar nu op naar Santiago de C.! Eeuwige roem ligt op je te wachten. Maar ..... forceer je deze laatste dagen niet. Verdeel je energie is het motto dat ik vaak hanteer. Zeker als je 500 m de hoogte ingaat. Heel veel succes. Toi-toi van Ton.
Morgen inderdaad een zware etappe in het zicht.
Gelukkig zijn er Kees en Els om je ietwat te verlichten. Het is zaak jouw krachten "rustig"te verdelen. Zijn de "laatste loodjes" nog niet te zwaar?
Ik kijk er naar uit je in gezondheid te ontmoeten en je luid met
" PETJE AF en FANTASTISCHE ONDERNEMING" te FELICITEREN!!!!!!!
Het ga je goed Gerard
hartelijke groet.
Jos
Groet,
Je broertje.
Gr. Han
Volgens mij heb je na Fonce, bij het stenen kerkje met een afdak boven de deur je lunch gebruikt. Bij de stenen waar het kruis op staat, ben je een tijdje gebleven. Je bent er bijna. Trouwens, je hebt behoorlijk moeten klimmen vandaag. Ik weet niet van wanneer de opnames door Endomondo zijn gedaan, maar ik heb vandaag heel wat fietsende pelgrims gezien. Met name bij Fonce hadden ze moeite om naar boven te gaan. Leuk ook trouwens dat ze niet alleen verkeersborden hebben voor overstekend wild, maar ook voor loslopende pelgrims. Het ga je goed jongen. Veel succes.
Frans
Nog een dikke week en dan zie je Paula met slechts één dag vertraging in Santiago wat een plannig! Zoveel km lopen en maar zo weinig vertraging, de NS kan een voorbeeld aan je nemen. Heel fijne laatste week en geniet van het moment dat je de tocht hebt volbracht en ook van de dagen erna die je daar samen met Paula daar zal doorbregen. Samen waren jullie sterk!
Liefs, Margriet.