Dag 67 ..Van Estella naar Los Arcos ...22km. totaal..... 1694 km.
18 juni 2013 - Los Arcos, Spanje
Het schijnt in Spanje de gewoonte te zijn om in de refugio's om 06.00u. op te staan. Ook vanochtend weer komen alle pelgrims als door een wesp gestoken bijna tegelijkertijd uit hun bed rond 06.00u.
Wij zijn de beroerdste niet en doen dus gewoon mee. Na ons eigen ontbijt gemaakt en gegeten te hebben ( er hoorde geen ontbijt bij maar er was wel een keuken) vertrokken we om 6.45u.
Op weg naar het wijntappunt in Ayegui. Hier staat het oudste pelgrims klooster van Irache. Je kunt hier genieten van de enige fontein ter wereld die wijn schenkt en dat nog gratis ook. 
Voor de liefhebbers…… ik heb het adres genoteerd…... Om 7.15u. stonden we hier wijn te tappen in onze drinkbeker!!!! Sander gaf de kwalificatie voor deze wijn aan als; prima, pittig wijntje.
Daarna zijn we verder omhoog geklommen via Azqueta naar Villamayor de Monjardin op 630 mtr. hoogte. Hiervandaan gingen we de eenzaamheid van Navarra in, 13 km. door verlaten landschappen zonder dorpen wegen of voorzieningen. Extra voorraad water mee, getapt bij de waterbron in het laatste stadje. Hier wordt ook voor gewaarschuwd in alle informatie. Het is een kale vlakte met in de verte de bergen.
Een voorproefje op de Castiliaanse laagvlakte later.
Onderweg hebben wij nog wel boomgaarden gezien met olijfbomen en ook wijngaarden met struiken die twee kanten opgingen.
Deze onbenul en wijnbarbaar (bedankt broertje) heeft daar dus geen verstand van en heeft tot nu toe alleen maar wijnstruiken gezien die maar een aftakking hadden en deze hebben er twee. Wat is hier de reden of doel van?
Kan iemand mij dat vertellen?
De voorspellingen voor vandaag waren bewolking en regen. Sander en ook vele andere pelgrims hebben een groot deel van de dag in hun poncho gelopen. Ik gewoon in mijn mouwloze shirt en dat ging prima. We hebben regelmatig wat regen gehad, maar geen echte buien. Daar zijn we aardig tussendoor gelopen.
Tussen de regenpozen door, droogde mijn shirt weer door de wind.
Om 12.00 u. waren we bij de opvang in Los Arcos op 420 mtr. hoogte, dus waren we weer aardig gezakt. 
Het is De oudste pelgrims herberg in Los Arcos. Er kunnen hier 72 pelgrims overnachten. Wij slapen op een 8 persoons kamer. Er is hier ook geen ontbijt en diner maar wel een keuken. Sander en ik eten vanavond dus buiten de deur. Sanders laatste diner hier want dit was ook zijn laatste wandeldag samen met mij.
Ja, ook hier komt een einde aan. Morgenochtend breng ik hem naar de bus hier in het dorp, en die brengt hem naar Logrono. Vertrek om 8.50u. Dan is hij daar om 9.30u. Vanuit Logrono neemt heeft hij de bus naar Madrid (ruim 4uur rijden) om vervolgens s avonds om 20.00u. met het vliegtuig terug te vliegen naar Amsterdam. Zijn vakantie zit er weer op en hij moet weer aan het werk. Ik vond het een heel mooie ervaring om samen met hem een deel van mijn pelgrims tocht te lopen.
Vanaf morgen loop ik weer "alleen". Ik loop hem wel achterna, want ik loop zelf morgen ook naar Logrono nadat ik hem op de bus heb gezet.
Ca. 30 km. Ik zal er wel wat langer over doen dan hij, want het is morgen een middel zware etappe met 6 klim-en daal stukken met hoogteverschillen tot 150mtr.
SANDER:
Vandaag de laatste dag dat ik samen met pa de Camino loop. Pa opperde uit bezorgdheid het idee dat het misschien handig was als ik de bus zou pakken, aangezien ik gisteren nogal veel last had gehad met lopen, vooral het laatste stuk, maar ook al ging het lastig voor mij voelde het nog niet zo erg dat dat echt nodig was. Daarom vanmorgen zoals elke dag al vroeg uit bed om aan de wandeltocht te beginnen. Mezelf goed ingesmeerd met Arniflour en vertrokken.
Donkere wolken dreigden de hele tocht maar meer dan een paar druppels is er niet gevallen. Had voor de zekerheid mijn poncho aangedaan op sommige stukken, echter dit was helemaal niet nodig.
Mooie tocht door glooiende heuvels bijna 3 uur lang gelopen door niemandsland.
Aangekomen rond 12 uur in Los Arcos. Klein plaatsje waar we slapen in een oud schoolgebouw. Geen ontbijt en geen avondeten. Heb net wat spullen van pa gehad om mee te nemen naar Nederland, scheelt weer in gewicht met lopen. Morgen om 08:50 de bus naar Logrono en van daaruit naar Madrid, waarna ' s avonds het vliegtuig wordt gepakt terug naar Nederland. Ik vond het een mooie ervaring om samen met pa te lopen, ik denk dat we wat meer van elkaar kennen dan voor deze tocht. Ik wens pa veel succes en plezier op dat deel wat hij nog moet afleggen. Ik hoop dat hij ook af en toe geniet van een pauze op een of ander terras onderweg.
Sander hartelijk dank voor de escorte van onze buurman. Hoop je op het eindfeest te ontmoeten en de wijn te proeven.
Gerard je bent een kanjer, regen en wind deren je steeds minder. Paula is weer heelhuids hier en had haar handen vol aan de tuin en de ramen. We hebben al enkele kijkers gespot. je zult zien dat het helemaal goed komt. Groet, Jan en Maaike.
Dus morgen nemen jullie afscheid van elkaar.
Ik neem zeker aan, dat het erg leuk is om als vader en zoon met elkaar op te trekken. Het schept zeker een extra band en, zoals je schrijft Sander, je leert elkaar ook op een andere manier kennen. Jou Sander, wens ik een goede vlucht en dapper dat je het hebt volbracht.
Gerard, je zult hem zeker missen, maar blij denk ik met deze ervaring met Sander.
Wanneer denk je in Spanje aan te komen? Zet hem op, zoals je al maanden hebt gedaan. Ik wens je mooie trips toe
Hartelijke groet
Jos
Samen met je vader/zoon zo'n wandeling maken met alle ontberingen die voorvallen tijdens de tocht is heel bijzonder. Ik ben ervan overtuigd dat dit altijd in jullie geheugen gegrift zal blijven als een heel dierbare periode. Beide heel veel succes. Else en Kees
De wijnranken die je hebt gezien, zijn ranken die vertakt zijn. Het is een typische Spaanse wijnrank die een witte, zoete druif produceert, "de Vitis Finivera". De grillige vorm die de rank heeft, komt a) omdat hij als productiewijn is gekweekt, maar veel meer om reden b) dat deze wijnrank tussen de 25 en 30 jaar oud kan worden. Daarom zul je vaak zien, dat de stam wat dikker is, wat ook veroorzaakt wordt door de takken die vanaf de onderkant, langs en tegen de stam aangroeien. Voor de rest is het een kwestie van snoeien. Naarmate de takken breder zijn, komen er meer loten en dus ook meer druiven(productie). Het is heel normaal dat je ze daar in Spanje op min of meer open vlakten ziet, want daar heeft de wind vrij spel en ook tegen de vorst zijn ze meer dan goed bestand (weet je nog die iglo's in Frankrijk, daar stookten men vuren om via kokers de wijnranken te beschermen tegen de vorst). Je kunt hem ook bij je thuis in een halve regenton houden, dan maak je je eigen wijn. Ik heb liever een droge (=geen zoete).
Veel succes weer alleen. In ieder geval heb je een hartsikke leuke ervaring gehad om met je zoon te lopen. Daar zijn wij jaloers op.
Toi, toi, toi.
Frans.
P.S. Het woord wijnbarbaar was luchtig bedoelt, maar dat weet je wel.
Doei.
Hartelijke groet. Letty en joop