Dag 81 naar El Acebo.....38 km..... totaal 2125 km.
3 juli 2013
Gisteren kwamen tot laat nog pelgrims binnen in de refugio. Tot 19.00u. heb ik ze zelf zien binnenkomen. Meerdere pelgrims kwamen kreupel en wankelend de refugio binnen. Sommigen konden bijna niet meer op hun eigen benen staan. Sommigen strompelde binnen of ze elk moment in elkaar zouden zakken. Anderen kwamen op slippers met hun voeten in verband. Vreselijk om aan te zien. Dan moet je zelf weinig of niets mankeren. Er was hier een podoloog aanwezig en daar stonden ze voor in de rij. vreselijk....!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vanochtend een yoghurt ontbijt van de supermarkt genuttigd. Griekse yoghurt met sinaasappel, heerlijk. Toen ik de eetzaal uitliep, liep ik Paul tegen het lijf. We wensten elkaar een fijne dag en zouden elkaar in de refugio in Foncebadon vanavond wel weer zien. Daarna ben ik vertrokken niet wetende dat de dag geheel anders uit zou pakken dan gepland. Om 7.30u. loop ik de refugio uit op weg naar Foncebadon. Het is 12 gr. en er staat een lekker windje. Prachtig weer om te lopen. In de plaats Murias De Rechivaldo (na 5km.) zit bij een restaurant een hele groep pelgrims op het terras te ontbijten waaronder Kees.
We groeten elkaar en ik loop door alsmaar licht stijgend. Ik zie de bergen waar ik dadelijk overheen moet en maak er een foto van. Het is afgelopen met de eindeloze vlaktes van Castilië.
De bergketen komt er aan. Op het pad staan regelmatig verticale platte stenen met daarop de plaatsen gegraveerd die het eerst op de route liggen. Bij deze steen (foto) heeft een grapjurk voor de Belgische pelgrims vast de richting naar huis op gezet.
Om 10.15 u. ben ik al in de plaats Rabanal Del Camino. Ik heb er dan 21 km. opzitten. Ik drink hier een cola cao met een broodje. Dat heb ik wel verdiend. Het is inmiddels 24 gr. Na de pauze vervolg ik mijn weg. Als ik om 11.30u. in Foncebadon arriveer, neem ik de beslissing om door te lopen.
Het Cruz de Fierro is nog maar 2 km. lopen en anders kom ik hier om 07.00u. morgenochtend langs. Het Cruz de Fierro is voor mij heel belangrijk. Bij het Cruz de Fierro laten mensen een steen of iets anders persoonlijks achter. Vaak met een religieuze bedoeling.
Ook ik heb van thuis uit de tuin een steen meegenomen. Niet zo'n grote en zware, maar ik heb geprobeerd om hierin al mijn tekortkomingen, fouten, verkeerde keuzes en beslissingen die ik in mijn leven heb gemaakt, te stoppen. Dat viel nog niet mee in die kleine steen, maar uiteindelijk is dat toch gelukt en is die steen toch nog een heel behoorlijk gewicht geworden.
Die last heb ik mijn hele leven meegezeuld en ook nu nog dik 2200 km. meegedragen op mijn tocht.
Die steen wil ik nu kwijt. Ik ben zo dicht bij het Cruz de Fierro, dat ik niet langer wil wachten.
Bovendien morgen sta ik daar wellicht met 10 of meer pelgrims en daar heb ik geen zin in. Ik wil de steen nu achter laten om ervan verlost te zijn. Dat betekent wel, dat ik daarna nog ruim 10 km. zal moeten lopen naar de eerstvolgende refugio. Dat moet dan maar.
Ik klim verder omhoog nog ruim 100 mtr. meer dan gepland, en neem nog een foto achteruit waar ik vanochtend ergens in de diepte 30 km. terug gestart ben.
Bij het kruis aangekomen, staat daar nog een fietsende pelgrim die mij net is gepasseerd. Ik vraag hem om een foto te maken van mij. Ik maak er een van hem.
Daarna vervolgt hij zijn weg en ben ik helemaal alleen. Ik moet mijn rugzak helemaal uitpakken om de steen eruit te halen. Daar had ik vandaag niet op gerekend. Als ik de steen heb gevonden en de rugzak weer heb ingepakt, leg ik de steen bij talloze andere stenen aan de voet van het kruis. Velen met opschrift.
Dan komen de emoties, de tranen los.
Ik huil van verwondering, van dankbaarheid en van geluk, dat ik zover heb kunnen komen zonder noemenswaardige problemen. Dat ik zo'n betrekkelijk zorgeloos en gelukkig leven mag leiden. Dit is een hoogtepunt van mijn pelgrimstocht.
Als ik mijn tocht vervolg, belt Paula. Zij had op datzelfde moment endomondo ingeschakeld en gezien dat ik voorbij Foncebadon was gelopen en nu bij het Cruz de Fierro stond. Ik vertelde haar van mijn drijfveer en belevenis. Wat een toeval…
Daarna ben ik doorgelopen naar El Acebo waar de refugio is. Het was inmiddels 30 gr. geworden en na het Kruis 400 mtr. afgedaald over een stenig stijl pad waarop vele losse stenen liggen. Elke stap die je doet, glij je met een aantal stenen verder omlaag. Het is uiterst moeilijk afdalen. ’n Paar keer gaat het bijna fout. Ik heb veel gemak gehad van mijn Kees en Els vandaag, bedankt luitjes.
Om 14.45u. arriveer ik bij de refugio. Ik laat me inschrijven en neem voordat ik naar mijn kamer ga eerst een biertje om mijn vocht huishouding op peil te brengen. Het was een bijzondere dag….
Het is een prachtige refugio annex café restaurant. Vanavond hier ook diner en morgenochtend ontbijt. Morgen daal ik verder af naar Ponferrada, nog 600 mtr. verder dalen. Dan kijk ik hoever ik kom. Het landschap is dan weer vlak. ( catagorie… één schoen) Het zal waarschijnlijk wel Cacabelos worden. ca. 30 km.
Vanavond weer heerlijk gegeten. Forelsoep vooraf, vreemde smaak maar best wel smakelijk,‘n enorme forel( kwam over de rand van mijn bord) met sla en een caramel puddinkje na. Zo’n pelgrimsmenu bestaat altijd uit een 3 gangendiner, maar bij iedere gang heb je nog de keus uit 3/4 mogelijkheden. Dat blijft iets bijzonders voor me.
Nu Nog 222,5 km te gaan!!
Ik had al gezien dat je de geplande refugio voorbij gelopen was. Ik dacht dat er misschien geen plaats was. Gelukkig is het je eigen beslissing geweest om verdere te lopen.
Ik hoop dat je die steen nooit meer zal terugzien.
Nu nog zo'n 220 KM lopen om je einddoel te bereiken.
Heel veel succes met de laatste, zware, loodjes.
Teun
Wat een geweldig verhaal weer. Dat het een emotioneel moment is geweest kan ik mij levendig voorstellen.
Ik heb erg veel bewondering voor je. Minimaal 200km daar lach jij om. Als mensen horen dat je in Gouda begonnen bent dan moeten ze wel respect voor je hebben.
De laatste dagen gaan in voor je, geniet er van en heel veel geluk.
Bon Camino!!!
gr Ron
Heel bijzonder dat jij zonder al te veel blessures er bijna bent.
Die 200 km. zijn nu voor jou een peuleschil.
Geniet ervan. Veel succes. Greet
Je bent een kei!!
lieve groet ( dit moet echt een lieve groet zijn, vind je ook niet?)
Jos
Fijne loopdag morgen
Yvonne
groetjes van Wim en Eygje
Frans
Wat een emotioneel verslag. Bij mij rolden de tranen ook over de wangen ( misschien toch een familiekwestie die emotionaliteit ) Nu je van deze "zware"steen verlost bent, moet je het laatste stuk haast fluitend kunnen volbrengen. Als je vandaag je 30km gelopen hebt, staat de teller onder de 200! Dan gaat het hard. Voor vandaag wens ik je alle goeds en een dikke kus.
Bedankt voor het delen van je gevoelens met ons. De mensen die jou al zoveel maanden volgen. Ik denk ook dat het een goed besluit was om op het juiste moment het juiste besluit te nemen om verder te lopen naar Cruz de Fierro en daar achter te laten datgene wat je je had voorgenomen en de gehele weg hebt meegesjouwd. Je bent toch ook wel een mazzelkont: nauwelijks blessures en ook nog een bericht van Paula, op het meest cruciale moment. Je bent er nog niet maar met elke stap - en steun van Els en Kees - kom je volgende week in Santiago de C. aan. Doe voorzichtig, vooral de helling af! Toi-toi van Ton.
Ga zo door!
Gr. Lysan
Jouw emoties bij het Cruz de Ferro lieten ook ons niet onberoerd. Wij bewonderen je, dat je je zo kwetsbaar durfde op te stellen.
Vandaag is het ons voor het eerst gelukt je te volgen met Endomondo. Wat is dat leuk!
Wij wensen je voor het laatste stukje een Buen Camino!
Hartelijke groeten van Olga en Theo Broers-Intres
Al dagen vroeg ik me af wanneer je bij het Cruz de Ferro zou zijn. Voor ieder mens zou het goed zijn daar zijn Steen van het leven te dumpen. Sterkte nog de komende periode. Je hebt nu al een geweldige prestatie geleverd.
Groet Else & Kees
Mooi, zeker omdat we in onze jachtige samenleving hier veel te weinig tijd voor nemen.
Ik wens je het beste voor het laatste "stukje".
Groet,
Rolph