Dag -17- van Aubigny les P...naar Justine-Herbigny --30km.waarvan 27 km (!) gewandeld-- totaal 405km
9 april 2013 - Justine-Herbigny, Frankrijk
Afgelopen nacht dus in een soort gaarkeuken van de gemeente geslapen.
De kachel was wél voor mij aangedaan maar die ene kachel kon dat vertrek niet echt verwarmen. Ik lag er vlakbij maar heb het ontzettend koud gehad.
In de keuken was overigens alles op slot. Alle kasten, koelkasten, vriezers, werkelijk alles was met kettingen en hangsloten afgesloten. Zelfs de stopcontacten waren afgedekt perspex platen die weer vergrendeld waren. Ik kon niet eens mijn telefoon opladen.Maar ik heb er toch een oplossing voor gevonden.
Wie geen raad weet, is waard ............!
Vanochtend om 8.30u. kwam de burgemeester om de sleutel weer in ontvangst te nemen en ben ik vertrokken. Het regende.
Ik mijn poncho aan, hopeloze klus in mijn eentje, kijk maar eens naar de foto's vanuit Gouda die in jan. zijn gemaakt, maar dat hielp nauwelijks. Ik had voordat ik wegging met mezelf overlegd, hoe te lopen. Het resultaat van dat overleg was: over de weg en de kortste route.
Dus niet door het bos en de zandpaden. Allemaal te blubberig en te glad.
Ik had aardig de sokken er in, want ik kon mijn eigen tempo weer lopen nu ik alleen liep. Met de beide andere heren moest ik mij steeds inhouden. Als we achter elkaar liepen en ik voorop, moest ik steeds even stoppen om ze bij te laten komen. Bij klimpartijen heb je daar nauwelijks last van, maar op de vlakke weg wel degelijk.
Op een gegeven moment vlak voor Signy-l'Abbaye hield het ineens op met zachtjes regenen. Het stortte van de lucht. Ik liep uiteraard links van de weg. Opeens reed er een auto naast mij, die achter mij aankwam en bleef naast mij rijden. De dame achter het stuur wenkte naar mij (??) dat ik in moest stappen. Ik schudde van nee. Toen deed ze het linker portierraam naar beneden en wenkte ze met haar rechter hand het gebaar: "een klein stukje maar" en wenkte nogmaals naar mij waarbij zij haar liefste glimlach opzette. DáT kon ik niet weigeren en stak de straat over om bij haar in te stappen. Op de achterbank zaten 2 kindjes van 1 en 3 jaar in hun stoeltjes.
Zij was op weg naar Signy -L'Abbaye waar ze woonde en zette mij af bij de plaatselijke supermarkt. Daar heb ik brood en beleg gekocht en heb dat even verderop in een kapelletje onder het toeziend oog van Maria opgegeten.
Daarna verder gelopen steeds door de regen naar Justine-Herbigny. Ik was er om 15.00u. Verkleumd en drijf, drijfnat!
Ik zit nu in een gîte, beneden kamer keuken douche wc, boven 3 bedden. Vanavond eigen prak gegeten, een stuk stokbrood met soep uit blik "van het huis" en morgenochtend "le petit dejeuner" in de gîte. Ik ben inmiddels weer op temperatuur.
Morgen maar een korte route, naar Chateau Porcien. 12 km!! Wat een luxe.
Die drie kilometer ga je nog wel een keer inhalen he? Wij snakken hier naar een beetje regen voor de tuin en dat komt er nu ook aan. Het weekend wordt het hier 15 tot 19 graden. Misschien bij jou ook wel wat warmer. Dat zou wel fijn zijn. Blijf goed eten, veel pasta's...geeft veel energie, maar daar ontbreekt het jou niet aan. Af en toe een lekker hotel is ook niet verkeerd.
Groetjes Letty en Joop
Succes met het vervolg van je tocht.
Toi-toi van Ton.
Arnold.
Die auto is gewoon gestuurd. En je weet wel door wie. Normaal gesproken zal geen enkele vrouw met 2 jonge kinderen op de achterbank, een wildvreemde man, die er uit ziet als een verzopen kat in de auto halen. Hij sprak niet eens haar taal! Dat je je eten opat onder een beeld van Maria bevestigt dat alleen maar. Wie wilde er naast Maria zitten? Je ziet, moeders past nog altijd op ons.
Fijn dat je vandaag een kort dagje heb gehad. Tank even bij. Hartelijke groet en kus, Frans