Dag 29--van Bessy - Sur - Cure naar Vezelay 26km.--- totaal 746km.
28 april 2013 - Vézelay, Frankrijk
Vanochtend na het ontbijt van stokbrood en kaas (gisteravond) tegen 8.00u vertrokken. Het weer zag er niet zo geweldig uit dus ik besloot om mijn lange mouwen shirt aan te doen. Al gauw ging de weg flink omhoog.
Het was een bospad net als bij ons, geen klei maar met wat puin verhard hier en daar. Het ging stijl omhoog zie foto, vooruit en achteruit op dezelfde plek.
Ik kreeg het er behoorlijk warm van en had al direct spijt van mijn lange mouwen shirt. Ineens schiet er een vos vlak voor mij voorbij. Een prachtig exemplaar op ca 50 meter.(Hier droomt Paula altijd van, jammer dat ze er niet bij was). Later zag ik nogmaals een vos maar dat was op ca 200 meter. Dezelfde?
Doordat ik bleef klimmen kreeg ik het zo warm dat mijn bril er van besloeg en wéér en wéér en wéér.
Ik kon bijna niets meer zien maar durfde de bril niet af te zetten want dan moest hij in mijn zak, want ik had beide handen gevuld met Kees en Els, die ik hard nodig had.
Toen ik kwam te vallen, heb ik de bril alsnog afgedaan en in mijn broekzak gestopt. Er lagen allerlei wortels van bomen boven het pad uit en het was een heel oneffen pad. Opnieuw kwam ik te vallen.
Mijn nieuwe bril was gelukkig nog heel maar het display van mijn dicteerapparaatje welk ik regelmatig gebruik om iets in te spreken voor mijn reisverslagen, was aan diggelen.
Hij doet het nog wel maar het is heel moeilijk te zien welke functie staat ingesteld. Het zou belabberd zijn als ie echt stuk zou zijn, want ik heb er een hoop steun aan. Mijn geheugen is ook niet meer wat het geweest is.
Doordat ik meer op de grond ging letten,om nog een keer vallen te voorkomen, heb ik kennelijk aanwijzingen gemist en ben ik de weg kwijt geraakt. Aan de bomen komen regelmatig de schelpen voor die mij de weg wijzen.
Op een gegeven moment kwam ik voor een gesloten hek uit en kon alleen of links of rechts.
Ik besloot linksaf te gaan. Je kon er onmogelijk overheen. Ca 2 mtr hoog en afgezet met prikkeldraad zie foto. Tenslotte vond ik een doorgang middels een deur met een dranger waardoor ik aan de andere kant van het hek mijn weg richting zuiden kon vervolgen. Gelukkig geen honden gezien. Anders had ik Kees en Els op een andere manier moeten inzetten.
Ik heb daarom een heel stuk omgelopen. Later op de dag (ik heb eigenlijk de hele dag door het bos gelopen) ben ik nogmaals de route kwijt geraakt en opnieuw gedwaald in het bos. Via smsjes probeerde het thuisfront me weer "en route" te krijgen, diverse keren lukte dat, maar toch verdwaalde ik opnieuw, omdat Endomondo in Gouda niet meer te zien was.
Ik had ook geen Internet meer,en ik kon ook niet meer bellen.
Uiteindelijk tóch weer op de goede weg terecht gekomen.Het thuisfront was al aan het wanhopen. Om 14.15 u. was ik in Vezelay.
Ik was doodop want de laatste kms. was het wederom flink klimmen geblazen. Ik heb er vandaag nog een blaar bij gekregen. Waar?
In de palm van mijn rechter hand. Bedankt kees! !
Ik heb de stokken kennelijk zo stevig omklemd en het eelt van mijn handen is kennelijk ook aan het verdwijnen, dat dit niet kon uitblijven. In Vezelay wilde ik overnachten bij het pelgrims opvanghuis maar dat bleek gesloten wegens verbouwing.
Ook ben ik bij de paters geweest maar ook daar was geen plaats. Zij verwezen mij naar een jeugdherberg buiten de plaats.
Op weg naar die andere mogelijkheid loop ik de hoofdstraat door en hoor ik ineens; "He Gerard"! ! "Wie denk je? Harry en Jo"!
Zij zijn hier gisteren aangekomen en hielden vandaag een rustdag. Leo hadden ze gisteren ook gezien, die was er een dag eerder maar die is vandaag weer naar Nederland vertrokken, zoals gepland.
Zij namen mij mee naar hun hotel, daar was nog een kamer vrij. overigens een allerbelabberdse kamer. Maar goed, er staat een bed.
Het stikt hier trouwens van de Nederlanders. Heel veel Nederlandse auto's staan hier op de parkeerplaats. Onderweg hoorde ik iemand tegen zijn zoontje zeggen in goed Nederlands; "Zeg maar Bon Camino tegen die meneer", waarop ik antwoordde: "Dank je wel hoor"! in goed nederlands. Hadden ze natuurlijk niet verwacht.
Ik had morgen hier nog wel willen blijven om naar "mijnheer Orange" te gaan vanwege mijn telefoonproblemen maar er zijn hier helemaal geen winkels behalve de bakker en restaurants en hotels. Ik had me dit toch anders voorgesteld. De stad ligt wel heel mooi bovenop een heuvel, schitterend uitzicht, dus vandaar de toeristen? Morgen ga ik dus weer gewoon verder. Vanavond ga ik samen met Harry en Jo eten. Gezellig, na zo'n ongelukkig verlopen dag.
Vézelay (507 inwoners)in de regio Bourgondië,ligt aan de rivier de Cure.
VAN INTERNET: Vézelay kreeg vanaf omstreeks 1050 de status van bedevaartsoord. De toevloed van pelgrims was zo groot, dat de oude abdijkerk al snel te klein werd. In 1096 begon men aan de bouw van een nieuwe. Het bedevaartsdorpje werd een stad van meer dan 1000 inwoners.
De abdijkerk werd een begeerde laatste pleister- en verzamelplaats vooraleer de lange tocht naar Santiago de Compostela aan te vatten. In 1120 vond een enorme ramp plaats: meer dan 1000 pelgrims vonden de dood, toen de grote kerk in vlammen opging. De nieuwbouw, waarmee meteen werd begonnen, was voltooid in 1185.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vanavond met Harry en Jo gegeten beneden in het restaurant. Het was erg gezellig en we hebben aardig bij gepraat. Zij kiezen morgen voor de zuidelijke route via Nevers, ik kies voor de noordelijke route via Bourges. Dat had ik thuis al uitgemaakt en daarom de zuidelijke route van het boek thuis gelaten.
Na het eten hebben we afscheid genomen. Tot weerziens in Santiago? Wellicht.
Zij gaan morgen ochtend ontbijten om 8.00 u en dan hoop ik te vertrekken. Morgen verder met een nieuwe dag.
We volgen je trouw. Fred en Margriet.
Ik dacht ook dat Vézelay meer te bieden had dan de kerk. Jammer, maar je komt vast nog wel mooie plekjes tegen waar je eens even een dag kunt bijkomen. En gun Kees en Elsd ook maar een dagje rust. Het is wel een prachtige natuur zo te zien. Dat klimmen gaat je wel in de benen zitten, maar dat is jou wel toevertrouwd. Houd moed, het komt helemaal goed. Je hebt er al bijna 800 op zitten, onvoorstelbaar.... (ik was gisteren al moe na twee uur wandelen door de bossen).
Gelukkig heb jij de stokken om je af te reageren. Gebruik ze maar. Vezelay is mooi , maar als je onder aan de berg bent dan schrik je van de oplopende weg ,( een hele klim) die je nog moet gaan na een dag heel hard werken.. Hou moed en sterkte.
Vriendin Marianne net terug van de wandeltocht. Zij doet deze route met eenmaal per jaar een week en heb haar ter aanmoediging jullie verslag gestuurd. Misschien wil ze wel op jullie mailinglist, dan laat ik het jullie weten. Verder natuurlijk veel bewondering en geniet ik van de reisverslagen; dus graag volhouden.
Jolanda