Dag 41 van Benevent- l'abbaye naar Les Billanges 27 km... totaal 1085 km

Vannacht prima geslapen en vanochtend goed ontbeten.
Om even na 8.30u vertrek ik voor een nieuwe etappe.

Het is waarachtig droog en de zon komt er ook nog een beetje doorheen.

Dat beloofd een prachtige dag te worden.

Eerst moet ik langs de Carrefour( supermarkt) voor wat boodschappen. Dat ligt op de route.

Als ik even buiten de stad volgens de route het bos in moet, is een oogopslag voldoende om direct te besluiten dat achterwege te laten. Het is gigantisch nat en blubberig.

Het heeft natuurlijk de laatste tijd enorm veel geregend. Ik besluit om verder langs de weg te lopen. Langzaam maar zeker gaan we omhoog.Prachtige omgeving.

Op een gegeven moment kruis ik weer de route en volg dan wel het aangegeven pad. Het gaat stijl omhoog én blijft omhoog gaan.

Het is zo'n  steenpad, waar ik al eerder over schreef, niet echt nat, dus goed te doen maar ik zweet van de inspanning en mijn bril beslaat continu. Het begint te miezeren de zon is geheel vertrokken maar ik loop gewoon door want ik ben toch al helemaal nat van het zweten.

Het pad daalt weer even om vervolgens weer flink te stijgen. Ik denk dat ik zeker hoogte verschillen van 500m. gehad heb en elke keer als ik dacht dat het nu over was, begon het weer opnieuw. Ik had kees en els beiden hard nodig de hele dag.

Zeker op het pad met al die keien, zie foto, dat flink omhoog ging en je moest heel erg goed kijken waar je je voeten neer kon zetten.

Na al dat klimmen zou je denken dat je een geweldig uitzicht zou hebben maar dat viel toch tegen omdat ik steeds in een zeer dicht bos bleef lopen. Af en toe was er wel een vergezicht maar dat was toch niet echt spectaculair ook al omdat het zo grijs en grauw was. ik kwam ook nog langs zo'n waterpartij die uit een soort put stroomde welk ik het al van verre hoorde.

Het ging met donderend geweld en verdween in een kolkende stroom in de diepte. Waar dat nu precies vandaan komt is mij een raadsel. Om 11.30u was er ineens een daverende onweers knal en op hetzelfde moment regende het bakstenen.

Ik stond net toevallig op mijn routeboek te kijken vlak naast een afdak langs het pad. Geen idee waar het voor diende want er was verder helemaal niets.

Je wilt niet weten hoe snel een mens kan zijn.  Daar stond ik dan.

Het was een gigantische onweersbui die slechts 5 minuten duurde maar als dat afdak er niet geweest zou zijn dan zou ik maar ook mijn rugzak met inhoud compleet zijn verzopen want tijd voor een poncho of regen hoes voor mijn rugzak was er gewoon niet. Toen de bui over was kwam direct de zon er door en was het in eens mooi weer.Heel raar maar ik was er wel blij mee.

Ik was hier om 15.00u. Ik was het meer dan zat. Mede door die enorme hoogte verschillen. Paula heeft het thuis nagekeken voor me en kwam tot de volgende conclusie: Ik was vanmorgen op 273m hoogte begonnen en dat ging via de 730m  hoogte en tenslotte zit ik nu weer op de 397m. Dit zijn dus de eerste klimpartijen, effe wennen hoor.

Nadat ik was opgeknapt en omgekleed heb ik mijn lunch hier opgegeten omdat ik daar onderweg geen fut voor had en ook geen goeie gelegenheid voor vond en het weer was er ook niet naar.

Om 17.30u komen er nog 2 pelgrims hier binnen in de pelgrimsopvang. Wie?

Mijn Franse mopperende slapie samen met een Engelse pelgrim.

Ze waren vanochtend beide uit dezelfde plaats vertrokken als ik en hadden elkaar in het bos ontmoet nadat ze beiden waren verdwaald. Ze waren elkaar, al dwalende, 4 keer tegengekomen. En besloten toen samen verder te lopen/ te zoeken.

Toen de Fransman mij zag, had hij tegen onze gastvrouw gezegd: “Waar ken ik die man van? Ik heb hem eerder ontmoet!” Toen ik vertelde dat hij 2 nachten terug mijn slapie was geweest, ging er een lampje bij hem branden.

Opeens haalt mijn Franse slapie mijn toilettas te voorschijn uit zijn tas, of die van mij was?

Hij had hem gisteren in zijn rugzak gevonden!!!??

Ik had mijn toilettas gemist, maar na een telefoontje met het overnachtingsadres bleek hij daar niet te zijn. Vermoedende dat iemand hem mee genomen had, en ik het niet meer terug zou zien, heb ik gisteren dan ook nieuwe spullen gekocht.

Hij was een ½ uur voor mij vertrokken, dus….

Nu ja ik ben er blij mee maar heb wel enkele dubbele spullen. Het zij zo.

Vannacht slapen we dus met 3 personen( internationaal gezelschap) op één kamer. Wie weet hoe gezellig het nog wordt. Maar ga wel opletten op mijn spullen!!

Weer iets geleerd,...... nooit te oud......... toch?!

Ik heb ook vandaag de nodige paperassen opgestuurd naar huis, overtollige bladen van mijn routebeschrijving, de reeds gelopen kilometers, zo díe heb ik niet meer nodig!!

Morgen weer op weg, naar Garre d'Areil  25 km, het overnachtingsadres heeft mijn gastvrouw voor me geregeld, zij spreekt niet alleen frans maar ook een beetje engels en duits.

Dat maakt het toch weer een beetje gezelliger om met elkaar een gesprekje te kunnen hebben.

Mijn slapie heeft inmiddels een naam gekregen: Daniel.

Vanavond met elkaar gegeten, spaghetti en ijs na. Welterusten allemaal, ik lig er al in.