Dag 44 van Bord naar La Coquille 30 km …. totaal. 1168 km.

14 mei 2013 - La Coquille, Frankrijk

Vanochtend had ik geen haast om weg te gaan want het was ca 28 km, en ik had de hele dag de tijd want ik kon pas om 16.00 uur in de pelgrimsopvang terecht. Dus om 8.30 uur vertrokken na het petit dejeuner. Ik kreeg van de gastvrouw nog een zelf gemaakte geitenkaas je mee.

Het was behoorlijk bewolkt en een temperatuur van ca 12 C. Ik heb vandaag maar ook de afgelopen dagen hier zeer veel bloeiende seringen en blauwe regen gezien. Is dat bij ons ook het geval of komt het door de streek?

Ik liep een groot deel van de dag door het bos, maar op een gegeven moment was ik toch kompleet de weg kwijt geraakt. Natuurlijk ben ik eerder de weg kwijt geraakt maar niet als nu.

Hoe gaat het in Frankrijk? Je loopt eerst op een geasfalteerde weg, dan wordt het een steen pad, dan beetje verhard, dan een zand of gras pad, dan een gootje en tenslotte is er niets meer.

Zo ook vanochtend. Ineens liep ik tussen struikgewas wat alsmaar dichter werd. Steeds meer snoeihout wat er al jaren lag want het was zo droog als gort.

Paula is er een weekje tussen uit met haar zus Annie naar Gerardmere in Frankrijk dus mijn redder, navigator, steun en toeverlaat was er niet. Maar ze had voor vervanging gezorgd; Fred. Dus die benadert. Fred heeft zijn stinkende best gedaan om mij eruit te krijgen maar dat viel niet mee.

Het snoeihout waar ik in liep was soms een halve meter hoog. Je kon er niet over heen stappen want het was overal. Je moest je er dus doorheen worstelen met hoge stappen en dan stond je er bovenop en kraakte alles kapot. Deed je weer een stap en was je 30 cm. verder. Bovendien was het zo dicht begroeid dat mijn rugzak overal achter bleef hangen.

Ik vond het buiten gewoon angstig want als er hier iets gebeurt wie vindt je dan ooit? Vreselijk. Op een gegeven moment wordt het dode hout minder maar dan zijn we zeker al een half uur verder. Opeens ontstaat wat meer ruimte. Dan komt er een soort van paadje althans dat hoop je. En inderdaad het lijkt erop. Hoop komt om een hoekje kijken. Dan ineens wordt het een echt pad een steen pad zelfs en dan is er een enorme opluchting. Maakt niet uit waar het pad heen leidt, maar je loopt weer op een pad en komt dus ergens uit. Waar is niet belangrijk.

Met hulp van Fred kom ik dan weer op de goede weg richting slaapplaats. Om 15.00 uur komt ook de zon door en om 15.45 uur loop ik in La Coquille als een vrouw op een fiets mij tegemoet komt en vraagt of ik onderweg ben naar de pelgrimsopvang.

Zij blijkt de beheerster ervan te zijn. Ze stapt af en loopt met mij mee naar het adres. Om 16.00 uur precies staan we voor de deur en dan heb ik vandaag zeggen en schrijven 2 x 10 minuten rust gehad.

Er blijken nog 3 pelgrims te zijn. Ik ben moe, misschien geestelijk nog meer dan lichamelijk. Het heeft er behoorlijk in gehakt bij mij vanochtend. Ik ga me douchen en daarna doe ik mijn was en hang het in de zon aan de lijn. Daarna ga ik een poosje liggen, even bijkomen. De vrouw van de pelgrims opvang kookt vanavond eten voor ons.

Morgen geven ze regen op en ik wil morgen naar Sorges lopen ca. 32 km. Komt mij dus slecht uit. Maar we denken maar zo, na regen komt zonneschijn en na een rotdag een fijne dag. We zullen het wel zien.

Vanavond heb ik uitgebreid gegeten eerst een voorgerecht van rijst met tomaat en vruchten daarna een gemengde groenteschotel met stokbrood en sla een kirsch kipfilet en kaas plank en pruimen vlaai en koffie toe. Volgens mij zit die verloren 13 kg. er al weer aan.

Morgen naar Sorges en overmorgen naar Perieux.  Dan schiet ik al lekker op.

 

8 Reacties

  1. Wim en Eygje:
    14 mei 2013
    we kunnen ons voorstellen dat je deze dag heel graag wilt vergeten.We hopen voor je dat het morgen een prachtige tocht zal zijn, met veel zon. de seringen staan hier trouwens uitbundig te bloeien! groetjes,wim en eygje
  2. Olga en Theo Broers-Intres:
    14 mei 2013
    Beste Gerard,
    Het was vandaag weer een zeer moeizame tocht voor je. Gelukkig dat er tijdens de angstige momenten iemand was, die je ondersteuning kon bieden. Wij snappen niet dat ze een pelgrimspad zo onbegaanbaar laten worden.
    Wij hopen dat morgen de voorspelde regen niet op jouw pad valt.
    Het is bijna niet te bevatten, dat je al zo'n gigantische afstand hebt afgelegd en we bewonderen je doorzettingsvermogen.
    Hartelijke groeten van Olga en Theo Broers-Intres
  3. Greet Bergkamp:
    15 mei 2013
    Wat een ervaring in dat bos. Gelukkig dat je contact had en dat je een fijne opvang had met een geweldige maaltijd 's-avonds.

    Het blijft bewonderenswaardig wat je doet en je mag met recht trots zijn op jezelf.
    Geweldig. Hartelijke groet en succes, Greet
  4. Maatje vianen:
    15 mei 2013
    Hoi Gerard, wat een vervelende dag voor je, ik kan me voorstellen dat je daarvan niet blij wordt, van stress val je ook af, dus lekker eten hoor en op tijd je rust nemen!
    Verder petje af hoor, je bent een echte doorzetter.
    Hier bloeien de seringen ook prachtig, blauwe regen hebben we niet in de tuin dus dat weet ik niet maar die zal dan ook wel bloeien als de seringen het ook doen. Verder is het hier ook almaar koud!!!! en nat!!
    Hopelijk voor jou wordt het nu snel beter, veel succes!!
    Groetjes Maatje
  5. Frans:
    15 mei 2013
    Ha broer.
    Ik heb je zo-even live gezien. Na circa 21 km. een stukje voorbij Negrondes, stond je aan de kant van de weg. Een rode jas, lichte pet en een behoorlijk hoge donkere rugzak. Je had er al ruim 5 uur op zitten, maar bent er bijna. Nagenoeg één rechte weg, langs Negrondes en dan in Sorges. Lucht is behoorlijk bewolkt. Ga zo door vriend!
    Succes, ik blijf je volgen.
  6. Ton V.:
    15 mei 2013
    Hoi Gerard,
    Daar ben ik weer. Vorige week 2 dagen 30 en 2 dagen 20 km afgelegd tijdens de DW4d. Het was uitstekend wandelweer. Slechts de vierde dag één uur regen en dat was nog niet eens een plensbui. In de stempelpost zaten ze al te wachten en de soep stond klaar. Helemaal niets vergeleken wat jij in de achterliggende tijd hebt meegemaakt. Ik vind je fantastisch. Dan te bedenken dat wij natuurpaden belopen zonder hoog opgaande struiken en dat er steeds pijlen staan in de goede richting. Volgende week doe ik 4 x 30 km in de regio Diever. Voornamelijk verharde en halfverharde wegen door de bossen, over de heide en langs grazige weiden.
    De wegenkaart van de regio waar je bent ligt naast me en regelmatig volg ik je. Vooral als je grotere plaatsen bereikt waarvan ik me (vooral historische) gebouwen herinner of herken.
    Hier bloeien veel bomen en struiken. De veelheid aan kleuren zijn in het voorjaar geweldig om te zien. Helaas bloeiden de krentenbomen nog niet toen er een tocht was in Dwingeloo. Die streek staat er om bekend. De week daarna wel toen ik in Emmen een dag ben gaan lopen. Hier thuis bloeit de donkerrode sering. Voor strake: een goede maaltijd gewenst en eet smakelijk. Denk aan de kilo's!
    Morgen een goede voortzetting van de tocht. Toi-toi van Ton.
  7. Carla:
    15 mei 2013
    Hoi Gerard, vervelend dat je zo verdwaald was. En dat, terwijl Paula waarschijnlijk lekker op een terras zat. Gelukkig is het goed gekomen. Hou vol! Na al die regen moet toch eindelijk eens echt de zon gaan schijnen. Leuk om te lezen hoe je vaak met eten en hulp verwend wordt op je overnachtingsadressen. Groetjes, Carla
  8. Margriet en Fred Boonacker:
    16 mei 2013
    Gerard, vandaag alleen op verharde wegen blijven hoor!
    Want zoiets als vandaag, twee dagen na elkaar is niet goed voor je gezondheid. Toi, toi, toi.
    Fred en Margriet