Dag 64 Naar Pamplona...21km....... totaal..... 1622km.

Om 5.45u. liep de eerste wekker af van een pelgrim op onze slaapkamer waarna het geritsel van plastic en inpakken van rugzakken begon. 6.30u. kwam de beheerster de slaapkamers rond om iedereen uit bed te trommelen en de lichten aan te steken. Vanaf 7.00u. was immers het ontbijt. 

Rond 7.15u. vertrokken Sander en ik (deze keer in droge schoenen) aan onze trip naar Pamplona. We hadden uitgerekend dat we gezien de eenvoudige en redelijk korte route hier rond 12.30u makkelijk zouden kunnen zijn en dan in de pelgrims opvang onze lunch zouden gebruiken.

Het was prachtig en helder zonnig weer.  Het liep echter allemaal heel anders.

Toen we een goed half uur op weg waren liepen we op een prachtige brede betonweg door de bergen speciaal voor de pelgrims,  en kwam ik vreselijk te vallen. Ik struikelde of bleef haken met het gevolg dat ik met mijn gezicht vol op de grond knalde. Tanden door mijn lippen, neus hevig bloedend, diverse schaafwonden aan knieën en rechter hand en schouder. Mijn tanden waren gelukkig nog heel, wat mij erg meeviel.

Er waren gelijk diverse pelgrims bij die hielpen mij met stelpen van de bloedneus en het schoonmaken van de gevolgen hiervan. Van alle kanten werd hulp en water geboden. Sander plakte een pleister op mijn neus waar mijn neusvleugel van mijn bril doorheen gegaan was. Gelukkig was mijn bril nog heel.  Even later toen ik van de schrik bekomen was, kwam ook het Italiaanse echtpaar wat bij ons aan tafel had gezeten in Roncesvalles, voorbij en de man die geen woord buiten de grens sprak,  maakte nu duidelijk dat hij arts was en bekeek mijn neus. Hij dacht dat  die gebroken was, maar dat was gelukkig niet het geval.

Na een half uurtje gerust te hebben,  zijn wij weer voorzichtig op pad gegaan.
Het was een prachtige route door de bergen en deze keer konden we echt mooie vergezichten zien.

We kwamen door het dorp Larrasoana met een prachtig kerkje uit de 13e eeuw. Omdat het inmiddels al 12.00u. geweest was hebben we hier onze lunch gebruikt.

 Daarna zijn we richting Pamplona gelopen.

Het ging een stuk langzamer,  omdat Sander last kreeg van zijn voeten en ook spierpijn had in de benen. Om 14.15u. waren we bij de pelgrims opvang. We slapen met 8 pelgrims op de kamer.

De sluiting van mijn heupband van mijn rugzak is vandaag diverse malen los geschoten. Waarschijnlijk is er iets beschadigd bij de valpartij. Er moet dus een nieuwe sluiting komen. Vanmiddag(zaterdagmiddag) na vieren (als de winkels na siësta weer open gaan) hebben wij de hele stad afgestruind, maar geen passende sluiting gevonden. Dat kan dus nog een probleem worden  in de komende dagen. Ook hebben we natuurlijk voor mijn telefoon een Spaanse Sim kaart aangeschaft,  dus ik beschik ook weer over internet.

Het was heel bijzonder om vandaag in Pamplona binnen te lopen door de straten waar we afgelopen maandag nog met onze vrouwen gelopen hebben.

De dames zijn trouwens vanochtend weer vanuit Biarritz vertrokken naar huis

en zijn daar inmiddels ook weer goed aangekomen.

Vanavond hebben Sander en ik in het centrum van Pamplona gegeten. Het was een gigantische drukte met veel muziek en straten vol met etende mensen. Morgen is het ontbijt vanaf 6.00u. en lopen we naar Puente La Reina ca. 24km.
Dat wil zeggen, als dat lukt met deze 2 gehavende pelgrims. We zullen zien. We hebben om die reden ook nog geen overnachtingsadres geboekt en zien wel waar het schip morgen strand.
 

SANDER

Na een week vakantie te hebben gehad was de dag aangebroken dat ik met mijn vader  een aantal dagen mee zou lopen op zijn camino.  Want dat ís het toch. Toch spannend hoe het gaat. Niet alleen voor het lopen maar ook hoe het contact zal zijn......de afstemming op elkaar......ed.
De eerste 2 etappes gingen wonderwel redelijk goed.. (vooral omdat ik al vooraf   "een beetje" last had van mijn voeten)  Jammer genoeg was de eerste dag het uitzicht niet goed maar het was wel prettig samen op te lopen.
Dan vandaag 15-06:
De dag begon al vroeg aangezien ik al om 04:37 wakker was…..vanwege de warmte en het snurken. Daarna niet veel meer geslapen. Iets voor 7 uur al aan het ontbijt en om 07:15 al buiten. Voortvarend begin!!
Met de pas erin en de eerste stijging in het verschiet waren we al aan het fantaseren dat we vroeg zouden aankomen in Pamplona. Echter na een kilometer of 3 ging Pa ineens met een gigasmak tegen de grond .....waar hij ietsje eerder al een schijnbeweging had gemaakt, door te struikelen. ..en te blijven staan…..ging het dus nu écht mis. Gelukkig waren er pelgrims te over om een helpende hand te bieden. Na een rustpauze van 45 minuten zijn we weer op pad gegaan.  Pa wilde natuurlijk veel eerder al weer lopen gedreven als hij is.
De rest van de dag verliep zo als het weer: heerlijk zonnig.

Prachtige beboste bergen,  kleine dorpjes in het dal, super oud kerkje op een heuvel waar we het middageten hebben genuttigd. Halverwege de middag aangekomen in Pamplona.
Voeten en schenen doen zeer.......Pa moet steeds meer inhouden met lopen omdat hij een stuk sneller loopt dan ik.