Dag 69 naar Nájera....31 km..... Totaal 1753 km.

Vanochtend ging het er niet zo Spartaans aan toe als gisteren. De meute kwam rond 06.00u. in beweging en toen ben ik er ook maar uitgegaan. Mijn eigen ontbijt gegeten wat ik gisteren bij de Carrefour had gekocht tijdens mijn rondgang door de stad op zoek naar een nieuwe sluiting voor mijn rugzak. Ik was er nog helemaal gaar van.

Om 6.55u. trok ik de deur achter mij dicht toen mijn endomondo al zeker 5 minuten aan het zoeken was en bleef zoeken naar satellieten. Daar kunnen we niet op wachten. Er liepen nog niet zo veel pelgrims op straat. We liepen de hele stad door en toen door het stadspark de gemeente uit.

Daarna gingen we gelijk stijgen van 380 naar 580mtr. Het had vannacht flink geregend maar nu was het gelukkig droog. Er stonden wel veel plassen en op de zandpaden was het flink blubberig met soms flink diepe plassen met name in de karrensporen die je onder water natuurlijk niet kunt zien. Dat was af en toe even aftasten met kees en els als peilstok. Ik kwam langs een prachtig stuwmeer en door het bos wat er langs loopt.  

Op het hoogste punt aangekomen zag ik de plaats Navarrete in de diepte liggen en maakte er een foto van.

Hier aangekomen heb ik in een barretje koffie gedronken en een broodje gegeten. Gelijk wat foto's naar huis gemaild via wifi. Daarna op naar Ventosa de 2e én tevens laatste plaats op de route vandaag.

Deze plaats lag nog hoger, maar eerst gingen we nog zakken naar 500 mtr. om vervolgens dus weer te klimmen naar bijna 600 mtr.

Het was flink bewolkt maar rond 10.30u. kwam er een waterig zonnetje door. 

Onderweg werd ik aangesproken door een paar jeugdige Italianen die mij vroegen bambino? Bambino?  Amsterdam? Ik begreep er niks van totdat iemand uit het gezelschap iets riep wat klonk als “your Son” Toen viel het kwartje: Kennelijk misten ze mijn zoon uit Amsterdam.

Na Ventosa was er nog een flinke klim naar 700 mtr. naar de Alto de San Anton

Alsmaar tussen de wijnvelden met "wilde" ongeleide  druiven struiken. Hier had ik diverse malen prachtige vergezichten.  Rond 12.00u. heb ik op een mooi bankje bij een panorama foto bord mijn lunch gegeten met uitzicht op de vallei en een foto( volgt nog) gemaakt waarop je rechtsonder de plaats Najera kunt zien,  het eindpunt van mijn route vandaag.

Het laatste stuk ging gepaard met 200 mtr. afdaling en prachtige uitzichten. Het was nog redelijk vroeg eigenlijk en daarom had ik bedacht om door te lopen naar de volgende plaats Azofra 6 km. verder, echter er kwam zo'n enorme donkere lucht aan en in de verte hoorde ik al onweer, dat ik daar op het laatste moment van af zag en toch maar naar de geplande gemeente refugio ben gelopen.

Nu ik hier zit, gewassen en gestreken, is het weer een stuk lichter geworden en schijnt zelfs de zon. In deze opvang kunnen 90 pelgrims slapen op stapelbedden die strak tegen elkaar aan staan.  Zo lijkt het sprekend op een 2 persoonsbed, maar dan anders!! 

Het is een hele krappe bedoening. Naast mij slaapt een oude vent! Tja…. Dat had ook anders kunnen zijn, helaas!

Nauwelijks ruimte voor wat spullen neer te zetten en 2 wc's en 2 douches voor zowel de mannen als de vrouwen.

Er is voor de warmwatervoorziening een grote boiler beschikbaar en in de douches hangen teksten met het opschrift in diverse talen om zuinig met het warme water om te springen maar dat zal niet kunnen verhinderen dat de laatkomers onder “een koude douche” zullen staan. Er komen steeds meer pelgrims binnen. Het is inmiddels 16.00u.
Er is geen ontbijt en diner,  wel een keuken met koelkast magnetron en elektrisch kooktoestel. Vanavond eten in het plaatsje (kan natuurlijk pas na 20.00u) en straks boodschappen doen voor ontbijt en lunch morgen.  Ik zit nu bij de receptie met mijn telefoon in het stopcontact het verslag te schrijven,  want mijn telefoon was vlak voor mijn eindpunt uitgegaan wegens lege batterij. Het is een gezellige boel hier.

Veel jongelui en een gitaarspeler.

Toen ik mijn credential moest afgeven voor de stempel, zag de beheerder dat deze was afgegeven in Perigieux en vroeg of ik daar was gestart.

Toen ik zei dat ik in Gouda gestart was,  en mijn eerste credential liet zien,  werd het hele team erbij geroepen en hebben ze zeker 5 minuten met zijn vieren alle stempels bekeken waar ik ze allemaal had gekregen. 1800 km. dat hadden ze kennelijk nog niet vaak meegemaakt.

Ik moest mijn voeten laten zien en ze raakten niet uitgepraat terwijl er diverse pelgrims binnen gekomen waren die graag verder geholpen wilden worden. Ik kreeg allerlei complimenten en felicitaties  Die nieuwkomers moesten maar even wachten.

Ik voelde me door al die belangstelling wel een beetje “een bezienswaardigheid” waar ik niet zó gek op ben. Maar toch ook wel weer leuk en ik voelde me natuurlijk super trots.

Ik zit onderhand 2.5 uur (17 uur)  bij de receptie bezig met het verslag en heb een blikken kont en pijn in mijn rug van de bank zonder leuning. Mijn telefoon is inmiddels 61% opgeladen. Ik wil hier niet weggaan want iedereen komt bij mij vragen of er al een stopcontact vrij is.
Er is hier nl. bij de receptie één lange verzameldoos met 5 stopcontacten voor de hele goegemeente. 90 man!! Dus je snapt dat ik niet wegloop.

Morgen wil ik lopen naar Viloria de Rioja ca. 35km. als het goed weer is, anders hou ik me aan het route boek wat aangeeft naar Santo Domingo de la Calzada ca.20km.

Morgenavond zullen wij het weten. Allen hartelijke groet.