Dag 75..Naar Carrion de los Condes 25km. totaal 1938km.

Vanochtend om 6.30u. ontbeten in de eetzaal van de refugio. Dat ging met de nodige show gepaard.

Eerst werd er een grote dessert schaal met boter jam en geroosterd brood en bestek neergezet en vervolgens werd mij gevraagd of ik koffie of thee wilde. Koffie graag. Toen kwam hij met 2 enorme ketels binnen, tilde die tot boven zijn hoofd en schonk van zeker 50-60  cm. met een grote boog uit die lange schenktuit mijn dessert schaal vol met koffie. Een echte Franse ontbijt koffie. Zo heb ik het nog niet gehad in Spanje.

Dat is toch even anders dan een bekertje met nauwelijks 2cm. gevuld.  In de andere ketel bleek de melk te zitten zag ik bij anderen.
Na het ontbijt vertrek ik om 07.00u. alleen. René en Paul zitten dan nog te eten en we spreken af dat als we elkaar onderweg niet ontmoeten,  dat we elkaar dan in de refugio van de zusters van het klooster Santa Clara zullen ontmoeten. Ik zeg toe dat ik een lange rust zal nemen en verwacht ze dus wel te zien onderweg. Als ik net de plaats uitloop,  zie ik een enorme stapel hooi die ingestort is. Van ver lijkt het wel een ruïne.

De weg die ik vandaag loop,  loopt bijna 20km. langs een autoweg. Het is een goed aangelegd wandelpad waarbij je door dorpjes komt waarin niemand schijnt te wonen. Het landschap is zonder enige  opsmuk en veelal vlak.

Als ik door het plaatsje Poblation De Campos kom, blijkt de route beschrijving goed te kloppen. Ik maak 2 foto's van de hoofdstraat waar de weg doorheen loopt en het is inderdaad compleet uitgestorven. Zie de bewegwijzering.....op de foto.. rechts

De enige beweging die ik zie, is een pelgrim in de verte. Hetzelfde doet zich voor bij de plaatsen Rivenga De Campos en Villarmentero De Campos. Ik maak nog een foto van het uitgestrekte landschap en als de plaats Carrion De Los Condes zich aandient over 2km. en ook gelijk te zien is. Ik besluit hier om mijn aangekondigde lange pauze te nemen. Ik drink er een Cola Cao. (Kijk goed naar de foto zusje) en neem er een lekker stukje gebak bij waarmee de kastelein net mee binnen kwam. Dat kan je toch niet laten lopen.

Bovendien moet ik nog steeds wat gewicht goedmaken. Na mijn pauze van ca.40 minuten waarbij ik maar een enkele pelgrim voorbij zag komen,  besluit ik om nog even de buitengewone kerk 'de Santa Maria La Blanca' van de plaats Villalcazar de Sirga met een bezoek te vereren. Echter de kerk blijkt op slot te zitten. Ik maak dus alleen 2 foto's van de buitenkant. Die laten het indrukwekkende voorportaal zien,  dat in menige wereldstad nog niet te zien is. En dat voor zo'n klein Spaans stadje. Daarna loop ik door naar de eindbestemming van deze loopdag.

Om 11.30 uur arriveer ik bij het klooster van Santa Clara. Ik schrijf me in, krijg mijn stempel,  betaal, en krijg mijn kamer toegewezen. 4x2 stapelbedden. Ik ben de eerste gast vandaag.

Na het douchen en omkleden,  doe ik de was en hang die te drogen. Dan loop ik naar de supermarkt en doe er boodschappen voor mijn lunch en ontbijt morgenochtend. Als ik terug kom van de supermarkt staan René en Paul zich net in te schrijven. Het is dan 12.30 uur

Ik ga lunchen en zij gaan zich wassen en omkleden waarna zij in de buurt gaan lunchen en ik mijn verslag ga maken van vandaag. Als zij terug komen,  besluiten we om voor vanavond  samen eten te maken.  Er is hier echter alleen een magnetron en geen kookgelegenheid dus daar moet ik nog eens over nadenken, hoe dat moet worden aangepakt.

Toen zij trouwens in Villalcazar de Sirga bij de kerk kwamen,  was hij wel geopend. Zij hebben de binnenkant dus wel bewonderd. Er zijn hier, in deze refugio, weinig pelgrims, de groep van gisteravond is opgedeeld. Paul, René en ik zitten hier en de anderen in een ander klooster hier in het stadje.

Na het gedane werk, verslag maken/foto's verzenden, heb ik heerlijk in de tuin gezeten en van  van het prachtige weer genoten.

Morgen lopen we naar  Terradillos de Templarios. ca.27 km. Een weg waarvan de eerste 17 km enkel uit eenzaamheid bestaat, zonder enig dorp of variatie in het landschap. Alleen maar eindeloze akkers, men kan hier dus spreken van "boetedoening" voor al diegene die zich daarmee bezig houden.

Categorie: 2 schoenen.

Het is te hopen dat het niet al te warm wordt. We moeten in ieder geval veel drinken mee nemen.

Inmiddels pizza gegeten, het enige welk verkrijgbaar was voor de magnetron. Paula en René kozen voor een broodmaaltijd. Maar ik heb graag een warme "prak"