Dag 76 ..Naar Terradillos De Templarios.... 27km...... totaal 1965 km.

We ( René, Paul en ikke) hadden gisteravond afgesproken om vanmorgen om 6.30u. te vertrekken in verband met de opgegeven zonnige dag en de lange etappe van 17km. aan het begin van de route zonder enige onderbreking  van dorp of wat dan ook en het volledig ontbreken van schaduw. We wilden de warmte voor zijn.

Ik sliep op een 8 persoons kamer met een Italiaanse man en een jong meisje uit Denemarken.

René en Paul hadden samen een 2 persoons kamer geboekt. Toen ik mijn supermarché ontbijt op had en ik wilde vertrekken kwam net René de keuken binnen.  Paul was nog bezig op te staan.

Zij moesten toen nog ontbijten. Ik heb hem gedag gezegd en ben vertrokken. Het was precies 6.30u.

Vanwege de weersverwachting had ik alleen mijn korte mouwen shirt aan en mijn (korte) loopbroek met afgeritste pijpen. Echter het was maar 7gr. en er stond een fikse wind. Ik had het koud en besloot om flink door te stappen  om zodoende toch warm te worden.

De stad uitlopende, kom ik langs het klooster van San Zoilo met een buitengewone buitenmuur. Ik maak hiervan mijn eerste foto.

Kort daarop kom ik op het pad dat mij 17km. tussen eindeloze akkers leidt met alleen de horizon en zonder enige schaduw. Na een uur kijk ik op mijn endomondo om te zien wat ik heb afgelegd, en dat blijkt 0 km  te zijn. Toen ik vertrok was hij nog steeds bezig satellieten te zoeken,  maar kennelijk is dat niet gelukt en heeft hij het maar opgegeven. Nogmaals aangezet en gewacht totdat de satellieten gevonden waren.

Tijdens het lopen op dit pad probeer ik met een paar foto's de enorme weidsheid,  eenzaamheid  en eentonigheid vast te leggen. Ik loop vandaag zonder Kees en Els. Zij hebben een vrije dag en ik draag ze nu op mijn rug.

Zij hebben mij de laatste dagen flink ondersteund.

Ik haal diverse pelgrims in. Op een gegeven moment zie ik in de verte een pelgrim lopen met een bekend vlaggetje aan zijn rugzak. Als ik dichterbij kom, blijkt het inderdaad hetzelfde vlaggetje te zijn als ik zelf aan mijn rugzak heb zitten: van het Nederlands Genootschap van St. Jacob. Het is dus een Nederlander. En ja hoor,  bij het passeren blijkt het Kees uit Mijdrecht te zijn,  die eergisteren samen met de andere Nederlanders in Boadilla Del Camimo zat. We blijven een poosje samen lopen en kletsen wat.

Hij was vanochtend al om 06.00u. gaan lopen en verwacht 20 juli in Santiago te zijn.

Hij had trouwens ook bij mij in dezelfde refugio geslapen evenals  Esmeralda.  Zij hadden beiden echter een eenpersoons kamer geboekt. Maar afgezien daarvan, als je geen gezamenlijk diner en ontbijt hebt, is de kans niet zo groot dat je elkaar treft. Na enige tijd groeten we elkaar en ga ik weer in mijn eigen tempo lopen. Na 3 uur lopen is daar ineens het dorp Calzadilla De La Cueza. Het komt uit het niets.

50 mtr. terug was er nog niets te zien en nu is het er ineens.  Ik maak er een foto  van. 

Er is hier helemaal niets te beleven,  dus ik besluit om door te lopen naar mijn overnachtingsadres en daar mijn koffie en lunch pauze maar tegelijkertijd te nemen. Nadat ik het dorp uit ben gelopen,  gaat het toch nog omhoog. Een soort vals plat
Je ziet het niet direct,  maar voelt het wel in de benen en als je omkijkt,  kun je het ook heel goed zien.  Volgens mijn routeboek stijgen we toch bijna 100 mtr. Om 11.05u. kom ik er aan.

Het is inmiddels wel warmer geworden, maar de wind is nog niet afgenomen. Ik heb trouwens na Kees uit Mijdrecht, geen enkele lopende pelgrim meer gezien.  Wel ben ik door zeker 25 fietsende pelgrims of meer ingehaald,

vaak roepende:  Bon Camino!

Ik ben vandaag de eerste pelgrim die zich hier meld. Er is plaats voor 50 pelgrims. Na het douchen haal ik in de bar brood en beleg en nuttig ik mijn lunch in een soort van huiskamer. De refugio heeft in de bar een klein verkooppunt van de dagelijkse levensmiddelen,  want verder in het dorp is er helemaal niets te kopen.  Na de lunch begin ik mijn verslag in de tuin onder de bomen in de schaduw te maken omdat ik anders niets op mijn scherm kan zien. Echter de wind is zo koud en hard,  dat ik al vlug besluit om het maar binnen te doen.  Net als ik opsta om naar binnen te gaan,  komen René en Paul eraan lopen.

Het is dan 13.30u. !!  Vanavond kunnen we hier ook warm eten en morgenochtend ontbijten.