Wetenswaardigeheden over de Kathedraal te Perigueux

Van Internet:

Périgueux ligt op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Ter gelegenheid van het Heilig Sint-Jacobsjaar is in 1999 in de kathedraal een kapel geopend die aan Sint Jacob is gewijd.

De Puy St. Front, de Kathedraal, is een bijzondere kerk met een imposante ligging tegen de heuvel (puy) en temidden van een prachtig Middeleeuws centrum.

Al in de 6e eeuw werd op de plaats van de huidige kathedraal een kapel gebouwd bij het graf van St. Front. Vanaf dat moment was de Puy St. Front een pelgrimsoord en werd een belangrijke pleisterplaats op de weg naar Santiago de Compostella.

Rond de kapel ontstond een abdij en in 1047 werd er een grotere kerk gebouw, maar die brandde al in 1120 af. Er moest een nog grotere kerk komen en zo begon de bouw van de huidige kerk die in 1173 werd voltooid.

Het bijzondere ontwerp lijkt sterk op de San Marco in Venetie met het grondplan in de vorm van een Grieks kruis en de koepels. Voor Frankrijk is het ontwerp zeer ongewoon en de kerk heeft een imposante en exotische uitstraling.

De kathedraal van Saint Front – gewijd aan de heilige Frontius, een soort Bonifatius maar dan van de Dordogne en in de 3e eeuw, is de zetel van de aartsbisschop van Perigueux en bevat natuurlijk de relieken van Saint Front (sinds 1575). Voor de mensen die het vergeten zijn: Bonifatius werd, net als Saint Front, heilig omdat hij het christelijk geloof verbreidde. Tegenwoordig heet zo iemand een missionaris.

Van de oorspronkelijke kerk rest nog slechts de klokkentoren uit de 12e eeuw. Het orgel dateert uit 1870. St Front maakt deel uit van het werelderfgoed van Unesco, als een van de kerken op weg naar Santiago de Compostello.

De weidse en lichte ruimte voorbij de kerktoren is gebouwd na het fatale jaar 1120. De afmetingen van deze gebedsruimte maken veel indruk op iedere bezoeker, het is een van de grootste kathedralen van Frankrijk.

Onder de centrale koepel staat een modern altaar uit 1968. Erboven hangt een grote kandelaar die in 1853 in de Notre Dame in Parijs hing ter gelegenheid van het huwelijk van Napoleon III.

De 17de-eeuwse achterwand van het barokke hoogaltaar is geheel uit hout gesneden. Het stelt de hemelvaart van Maria voor; Jezus wacht haar op met een kroon in zijn hand.

De nabij gelegen 16de-eeuwse preekstoel is gesneden uit walnotenhout. Het zijaltaar schuin onder de zuidelijke koepel is in de 18de eeuw uit wit Carrara-marmer gehouwen.